Hoe kies je het materiaal voor de zelfklevende etiketten?

1. Begrijp de toepassingsomgeving

• Temperatuur:
  • Omgevingen met hoge temperaturen (bijv. industriële ovens, motoronderdelen) vereisen materialen zoals polyimide (PI) of synthetische films voor hoge temperaturen (bestand tegen -40°C tot 200°C+).
  • Omgevingen met lage temperaturen (bijv. vriezers) hebben materialen nodig met koudebestendige lijmen (bijv. vriespapier of synthetische films) om loslaten te voorkomen.
  • Wisselende temperaturen (bijv. gekoelde goederen) vereisen materialen met stabiele hechting over een breed bereik (bijv. vinyl of polyester).
• Vochtigheid & Vocht:
  • Natte of vochtige omstandigheden (bijv. drankflessen, badkamerproducten) vereisen waterdichte materialen zoals:
    • Synthetische films (polypropyleen, polyester, vinyl).
    • Gecoat papier met een waterbestendige laag (bijv. glanzend/mat gecoat papier voor kortstondige blootstelling aan vocht).
• Chemische blootstelling:
  • Als het etiket in contact komt met oliën, oplosmiddelen of chemicaliën (bijv. reinigingsproducten, vloeistoffen voor de auto-industrie), kies dan chemisch bestendige materialen zoals:
    • Polyester (PET) of polypropyleen (PP) films met oplosmiddelbestendige lijmen.
    • Materialen op basis van fluorpolymeren voor extreme chemische bestendigheid.
• UV- en buitenshuis blootstelling:
  • Etiketten voor buitengebruik (bijv. bewegwijzering buiten, autostickers) hebben UV-bestendigheid nodig om vervaging of degradatie te voorkomen. Kies voor:
    • Vinyl (PVC) met UV-stabilisatoren.
    • Polyester (PET) met UV-bestendige coatings.

2. Overweeg het oppervlak van het substraat

• Oppervlaktegladheid:
  • Gladde oppervlakken (bijv. glas, metaal, plastic flessen) werken goed met de meeste materialen, waaronder papier, vinyl of polyester.
  • Ruwe oppervlakken (bijv. karton, kunststoffen met textuur, beton) vereisen sterk klevende lijmen en flexibele materialen (bijv. vinyl of films op rubberbasis) om zich aan onregelmatigheden aan te passen.
• Oppervlaktetype:
  • Niet-poreuze oppervlakken (glas, metaal, plastic): Lijmen moeten een sterke hechting vormen zonder absorptie. Lijmen op basis van oplosmiddelen of acryl zijn ideaal.
  • Poreuze oppervlakken (papier, karton, hout): Lijmen op waterbasis of lijmen op rubberbasis werken beter, omdat ze het oppervlak kunnen binnendringen voor een sterkere hechting.
• Oppervlaktevorm:
  • Vlakke oppervlakken: De meeste materialen (papier, film) zijn geschikt.
  • Gebogen oppervlakken (bijv. flessen, pijpen): Flexibele materialen (vinyl, dun polyester) met vormbare lijmen voorkomen kreuken of loslaten.
  • Onregelmatige vormen: Ultra-dunne, zeer flexibele films (bijv. polyurethaan) of rekbare materialen.

3. Definieer functionele vereisten

• Duurzaamheidsbehoeften:
  • Kortstondig gebruik (bijv. verzendetiketten, promotionele stickers): Materialen op papierbasis (kraft, gecoat papier) zijn kosteneffectief.
  • Langdurig gebruik (bijv. productidentificatie, industriële etiketten): Synthetische films (polyester, vinyl) of gelamineerd papier voor verbeterde kras- en scheurvastheid.
• Bedrukbaarheid:
  • Als het etiket bedrukking vereist (bijv. barcodes, variabele gegevens), stem het materiaal dan af op de printmethode:
    • Thermisch printen: Gebruik thermisch papier (gecoat met warmtegevoelige chemicaliën) voor kosteneffectief, snel printen (bijv. bonnen, verzendetiketten).
    • Thermisch transfer printen: Synthetische films (polyester, nylon) of gecoat papier werken het beste, omdat ze inktlinten accepteren voor een hoge duurzaamheid.
    • Inkjet printen: Ongesorteerd papier of inkjet-compatibele synthetische films (met poreuze coatings).
    • Flexografisch printen: De meeste films en papiersoorten (vereist compatibiliteit met inkten op waterbasis of oplosmiddelbasis).
• Speciale functies:
  • Verwijderbaarheid: Gebruik voor tijdelijke etiketten (bijv. prijskaartjes) lijmen met lage kleefkracht op papier of vinyl (voorkomt residu).
  • Manipulatiebestendig: Void-films of vernietigbare materialen (breken bij het pellen, wat manipulatie aangeeft).
  • Milieuvriendelijkheid: Composteerbaar papier (met lijmen op plantaardige basis) of recyclebare films (bijv. PLA-gebaseerde materialen).
  • Transparantie: Helder polyester of vinyl voor een “geen-etiket-look” (bijv. glazen flessen).

4. Grootte, vorm en esthetiek

• Kleine of ingewikkelde etiketten: Dunne materialen (bijv. 25-50μm polyester) zijn gemakkelijker te stansen en aan te brengen zonder te kreuken.
• Grote etiketten: Stijvere materialen (bijv. dik vinyl of gelamineerd papier) voorkomen doorzakken.
• Esthetische behoeften: Matte films voor een premium look, glanzende films voor levendigheid of materialen met textuur voor tactiele aantrekkingskracht.

5. Kosten en hoeveelheid

• Voor grootschalig, kortstondig gebruik (bijv. retailtags) zijn materialen op papierbasis economisch.
• Voor kleine hoeveelheden, hoogwaardige behoeften (bijv. industriële etiketten) zijn synthetische films de hogere kosten waard.

6. Industriële regelgeving

• Voedsel & drank: Gebruik FDA-conforme materialen (bijv. voedselveilige lijmen, BPA-vrije films).
• Medisch: Kies steriele, chemisch bestendige materialen (bijv. polyester met acryllijmen).
• Automotive: Kies voor UV- en oliebestendige materialen (bijv. polyimide).